Het is weer hip, wijsheden aan de wand. Bij grootouders hing er een ingelijste tegel met een clichématige levenswijsheid. Je zag het zo vaak dat je jaren later nog wist wat er stond. Nu worden we via social media, of traditioneler via een scheurkalender, getrakteerd op menig grappige, talige, paradoxale of absurde tekst. De hoeveelheid inspirerende woorden die langskomen, toveren een glimlach of zet aan tot denken maar zelden kruipt het onder de huid of verandert het structureel jouw manier van denken.
Ik had het voorrecht om een paar maanden met haar samen te werken ,Laura een jonge intelligente vrouw. In een persoonlijk gesprek wat wij voerden, ontdekte zij een overtuiging bij zichzelf die veel jonge mensen hebben. ‘De weg die je ingaat, moet de juiste zijn en ook volmaakt.’ Door haar vermogen om te reflecteren, had ze snel door dat er wel wat op te merken viel aan deze overtuiging. Korte tijd later trof ik de positieve tegenhanger van haar overtuiging in een spreuk en deelde deze via de app met haar.
Kort geleden kwamen we elkaar weer tegen. Laura vertelde dat de tekst haar had geïnspireerd, sterker nog, het was voor haar een lijfspreuk geworden. ‘Deze woorden zijn zo waar’, zei ze,’ nu maar ook als ik oud ben. Het heeft mijn kijk fundamenteel veranderd.’
Vervolgens trok deze, altijd stijlvol zorgvuldige geklede vrouw tot mijn verbazing haar schoen en sok uit. Ik slaakte een gil van verbazing en enthousiasme want op haar voet las ik;
’Life doesn’t have to be perfect to be wonderful.’
